ملاحظات اخلاقی و حقوقی پیرامون حفظ باروری

حفظ باروری به معنای منجمد کردن جنین، گامت یا بافت­های باروری برای افرادی است که در معرض زوال باروری اند. حفظ باروری می­تواند به درمانزاد و اجتماعی تقسیم شود. حفظ باروری درمانزاد به افرادی که تحت شیمی درمانی یا رادیوتراپی­اند که می­تواند بافت­های باروری آن­ها را تخریب نماید، اشاره می­کند. حفظ باروری اجتماعی عمدتاً به زنان در سن بالایی که باروریشان می­تواند به جهت یائسگی تخریب شود، اشاره دارد. هدف ما بررسی مسائل اخلاقی و حقوقی حفظ باروری بود. این مطالعه، به روش اسنادی کتابخانه ای بوده است. اطلاعات لازم از طریق کتب اخلاقی و حقوقی و مقالات داخلی و خارجی موجود، اعلامیه­ها در زمینه­ی موضوع و بانک­های اطلاعاتی جمع آوری شده است. به علاوه، تحلیل­های حقوقی نیز در جنبه­ی حقوقی موضوع، صورت پذیرفته است. از جایی که حفظ باروری از جمله مسائل تازه می­باشد، مجوز حفظ آن منوط به عدم وجود منع اخلاقی و حقوقی است. باید بیان کرد، با مطالعاتی که در زمینه­ی حقوق و اخلاق صورت گرفته است، منعی در خصوص این عمل وجود ندارد. چند استدلال اخلاقی علیه حفظ باروری وجود دارد؛ مانند، وجود خطرات بالقوّه برای فرزندان، حدود بیولوژیکی، وارد نکردن آسیب پیش از هر کاری. البتّه به همه­ی آن­ها پاسخ داده شده است. همین طور، چند استدلال حقوقی که دال بر جوّاز این عمل می­باشد، همانند حق باروری، اصل اباحه، و جلوگیری از مشکلات کروموزومی وجود دارد. نهایتاً، به نظر می­رسد حفظ باروری با مشکل حقوقی و اخلاقی رو به رو نیست.